Sejarah itu Indah - Kg Payang kayu

                     AISYATUN - KAMPUNG PAYANG KAYU  (1948 HINGGA 2000)

              

 Kampung Payang Kayu yang berada di bawah Mukim Telemong yang ditadbir oleh penghulu mukim,En. Mohd Sidek bin Ahmad dan di bawah Dun Telemong  yang ditadbir oleh YB Rozi bin Mamat  serta kampung ini yang terletak di Kuala Berang.Sejarah  nama  kampung ini agak pelik kerana dikaitkan dengan sebuah tempayan atau sejenis pokok iaitu “pokok kepayang kayu”.Kampung Payang Kayu  ialah sebuah kampung terletak jauh dari Kuala Terengganu dan berada di Daerah Hulu Terengganu.Keluasan kampung ini tidak terlalu  luas dan mengandungi hanya penduduk yang berbangsa Melayu.Kampung Payang Kayu telah wujud sejak zaman perang Jepun yang dianggarkan pada tahun 1948 namun tidak diisytiharkan sebagai sebuah Kampung Payang Kayu.Selain itu,Kampung Payang Kayu mempunyai sejarahnya yang tersendiri dan  mula mengalami perubahan dalam lingkungan tahun 1948 hinggalah 2000.

SEJARAH NAMA KAMPUNG

    Menurut penduduk Kampung Payang Kayu, sejarah nama Kampung Payang Kayu mempunyai banyak pendapat.Yang pertama mengikut cerita-cerita orang tua zaman dahulu,terdapat seorang lelaki yang berasal dari Johor membela burung yang bernama burung ketitir.¹Burung ketitir atau merbuk merupakan spesies burung merpati yang berasal dari Asia Tenggara(Selatan Thailand, Semenanjung Malaysia dan Singapura, Indonesia dan Filipina). Burung ini yang dipanggil Zebra Dove (Numenius Chinensis) menjadi pilihan penggemar burung dan memeliharanya dalam sangkar. Ia dibela kerana siulan suaranya yang merdu dan lunak. Ketitir hidup bebas di dalam belukar, ladang, kebun dan kawasan terbuka di kawasan tanah rendah. Ia juga biasa dilihat di taman dan kawasan perumahan di desa atau bandar.Burung ketitir mempunyai saiz sederhana, badan langsing dengan ekor yang panjang. Bahagian atas badan keperangan kelabu dengan jalur hitam dan putih. Bahagian bawah berwarna merah jambu dengan bercorak hitam di sisi leher, dada dan perut. Saiznya kira-kira 20 hingga 23cm panjang dan lebar sayap di antara 24-26cm.²Selepas itu, penduduk kampung ini mengatakan burung tersebut terlepas dari sangkarnya dan lelaki itu mengikut burung itu kemana sahaja burung itu pergi sehinggalah pada satu tempat burung itu hinggap di sebatang pokok yang bernama “Pokok Kepayang”.Pokok Kepayang tersebut mempunyai dua jenis iaitu Kepayang Kayu dan Kepayang Akar.³Pokok ini bangun tumbuh di kawasan kampung ini.Pokok ini merupakan spesies yang dikenali sebagai pokok beracun. Ketinggian pokok kepayang menyamai pokok durian.⁴Kemudian burung itu dikatakan hinggap pada pokok kepayang kayu.Nama tersebut diringkaskan menjadi Payang Kayu dan tercetuslah idea untuk menjadikan kampung ini sebagai Kampung Payang Kayu.

      Menurut pendapat kedua, orang-orang terdahulu mengatakan bahawa terdapat satu penemuan tentang sebuah tempayang yang diperbuat daripada kayu.Tempayan ini amat penting kepada penduduk kampung ini pada ketika itu kerana tempayan ini berfungsi sebagai tempat menyimpan air pada masa dahulu.Penemuan tempayang ini menjadi simbol kemegahan kepada kampung ini dan tercetuslah untuk menamakan kampung ini sebagai Kampung Payang Kayu.⁵

Menurut pendapat ketiga,pada suatu masa dahulu, terdapat serombongan pedagang dari Negeri Johor datang untuk berniaga. Salah seorang di antara pedagang tersebut mempunyai seekor burung ketitir yang dibela dengan baik tetapi dalam perjalanan mereka untuk berdagang, burung tersebut telah terlepas dari sangkarnya. Pedagang itu cuba untuk menangkap burung tersebut namun ia terus terbang sehingga kehilangan jejak. Walaupun begitu, pedagang itu tatap berusaha untuk menjejaki burung ketitir itu sehingga sampai ke sebuah tempat yang tidak diketahui. Memandangkan ketika itu matahari telah terbenam, mereka terpaksa bermalam di situ, di bawah sepohon kayu Kepayang yang rendang.⁶

Pada keesokan harinya, pedagang-pedagang tersebut ingin meneruskan pencarian burung ketitir itu tetapi apa yang memeranjatkan mereka ialah burung ketitir tersebut sedang bertenggek di atas pohon Kepayang tempat mereka berteduh. Akhirnya mereka berjaya menangkap burung tersebut. Selepas peristiwa itu, ketua kepada kumpulan pedagang itu telah mendapat Ilham untuk mendirikan sebuah kampung di kawasan berkenaan.Sebagai permulaannya mereka telah mendirikan sebuah surau berhampiran pokok Kepayang itu. Namun demikian, memandangkan tiada sebarang peralatan atau benda yang boleh digunakan untuk menakung air, mereka telah membuat sebuah tempayan daripada pohon Kepayang tersebut. Oleh demikian, mereka pun menamakan penempatan baru itu sebagai Kampung Payang Kayu sempena nama tempayan yang digunakan berhampiran surau.⁷

PERKEMBANGAN  EKONOMI

          Kebiasaannya penduduk kampung lebih cenderung untuk menceburi dalam bidang  bidang pertanian.Mereka lebih mengutamakan kegiatan menanam padi untuk kepentingan mereka seharian dan dijadikan sumber asas serta menambah pendapat mereka semasa zaman pemerintahan British.⁸Padi (Oryza sativa) merupakan satu daripada tanaman bijirin dan merupakan makanan ruji bagi penduduk kampung ini.⁹Pada masa dahulu mereka hanya menggunakan kerbau untuk membajak sawah agar mereka lebih mudah untuk menanam padi.¹⁰Selain itu,mereka mula menanam pokok kelapa sawit dan pokok getah yang semakin maju selepas beberapa tahun selepas merdeka hingga pada tahun 2000.¹¹Pada zaman dahulu,kegiatan getah telah dijalankan  dan  satu alatan yang kini menjadi peninggalan nenek moyang yang digunakan untuk mengelek getah supaya menjadi leper.¹²Pada anggaran tahun 2000,ladang getah mempunyai keluasan 150 ekar dan sebanyak anggaran 65 peratus yang menoreh getah di kampung ini.¹³

          Pada anggaran  tahun 2000 juga,mereka memulakan penanaman kelapa sawit secara berkelompok di lereng-lereng bukit.Pokok kelapa sawit tersebut merupakan pemilik para penduduk di kampung ini yang mempunyai keluasaan 32 ekar.¹⁴Penduduk kampung mula menanam antara 10 dan 15 pokok pokok kelapa sawit di sekeliling rumah masing-masing.¹⁵Menurut JKKK kampung ini,hasil yang diperoleh daripada penanaman ini akan dibahagikan kepada semua penduduk mengikut kadar yang telah ditetapkan.¹⁶Hasil penanaman ini dapat menambah pendapat hidup mereka dan dapat menyara hidup mereka dan sekali gus dapat bebas secara beransur-ansur daripada kemiskinan yang dikatakan “kais pagi makan pagi,kais petang makan petang”.

            Penanaman buah-buahan juga dilakukan oleh penduduk kampung ini selepas beberapa tahun kemerdekaan.Antara buah-buahan yang ditanam oleh mereka ialah durian,langsat,manggis,pokok pisang dan sebagainya.Kebanyakan penduduk di kampung ini gemar bercucuk tanam terutamanya di kalangan golongan orang-orang tua.Jumlah penanaman pokok durian adalah paling banyak berbanding tanaman lain.¹⁷Anggaran tahun 2000 pokok durian di kampung ini semakin popular dan mendapat perhatian dan sambutan daripada orang luar.

           Selain itu, penternakan juga dilakukan oleh penduduk kampung ini bermula 90- an.Mereka menternak pelbagai jenis binatang seperti lembu, kerbau, ayam dan sebagainya.Perternakan di kampung ini membawa keuntungan kepada penduduk kampung ini. Di samping itu,mereka menjadikan penternakan ini sebagai sumber makanan atau dijadikan lauk dalam seharian.Kebanyakkan mereka lebih cenderung melakukan penternakan dan adakalanya mereka menjadikan haiwan-haiwan dalam penternakan mereka sebagai sumber  bahan mentah dan sumber makanan  yang dijadikan lauk pauk dalam majlis perkahwinan dan perayaan.¹⁸

Seterusnya, pada zaman pemerintahan Jepun dan British sistem barter antara penduduk kampung ini telah dilaksanakan contohnya pertukaran sayur-sayuran dengan ikan.¹⁹Sistem barter merupakan sejenis bentuk perniagaan yang tidak menggunakan sebarang bentuk perantaraan pertukaran, di mana barangan atau perkhidmatan ditukar dengan barangan dan atau perkhidmatan lain.Ia terjadi antara dua atau beberapa pihak.²⁰ Namun begitu perubahan berlaku pada anggaran 70-an,mereka mula menjalankan aktiviti jual beli secara kecil-kecilan. Mereka ke Kuala Berang untuk berjual beli dan antara barang-barang yang dijual ialah hasil daripada pertanian dan penternakan. Pada waktu itu,harga sangat murah dan mampu dibeli oleh semua panduduk. Penduduk  kampung ini ada mengatakan bahawa harga coklat atau gula-gula pada zaman dahulu berharga RM0.10 sebanyak tiga biji. Kanak-kanak pada masa itu gemar membeli coklat atau gula-gula pada setiap hari. Bahkan pada masa dahulu kedai-kedai kecil dibuka dalam sebilangan kecil sahaja.Harga sepinggan makanan dikatakan hanya RM0.30 dan mampu mengenyangkan mereka.²¹Masalah kebuluran ketika itu dapat diatasi oleh penduduk kampung  Payang Kayu dan mereka dapat menjalani hidup mereka dengan baik.

PERKEMBANGAN  SENI KEBUDAYAAN DAN PERMAINAN TRADISIONAL 

            Aktiviti atau seni kebudayaan yang sentiasa dimainkan di kampung ini ialah permainan tradisional   Rodat.Rodat merupakan aktiviti tradisional yang sering dilakukan oleh penduduk kampung ini dan menjadi aktiviti kegemaran mereka.²² Aktiviti atau permainan ini terdiri dari satu pasukan atau lebih yang digabungkan. Anggota-anggota yang mengambil bahagian dalam permainan ini terdiri dari tiga kumpulan. Satu kumpulan lebih kurang 10
orang pemukul rebana Tar, iaitu sejenis rebana kecil menarik. Ketua kumpulan ini dinamakan Tukang Adi yang akan membacakan lagu-lagu rodat dari kitab Hadrah. Kitab ini dipercayai dari Timur Tengah.²³Mereka kebanyakkannya terdiri daripada kaum lelaki dewasa berumur 50 - 60 tahun.Biasanya lagu-lagu rodat ialah tentang pemujian terhadap Tuhan dan nabi. Namun ada kalanya juga telah diMelayukan mengikut suasana semasa.Mereka bertugas menyanyi sambil menari-nari dan menepuk tangan mengikut irama rodat sepanjang permainan dilaksanakan baik.²⁴Rodat ini diiringi  tarian terdiri daripada tiga buah gendang dan sebuah gong.Kebiasaannya dimainkan pada majlis-majlis kahwin, kenduri, khatan, pesta-pesta perayaan  dan dipersembahkan pada waktu malam.

Selain itu ,mereka bermain Ketuk Hulu atau  lebih dikenali sebagai “Gendang Batok”.Alat permainan ini sentiasa dilakukan dan antara mereka pernah ada menyertai pertandingan.Muzik yang dihasilkan  daripada gendang ini amat unik dan kebiasaannya sering didengari pada majlis-majlis terutamanya hari perkahwinan.²⁵Gendang ini diperbuat daripada buluh yang tahan lama.Hingga kini seni kebudayaan ini masih didengari kerana para penduduk masih mengekalkannya dalam kampung ini.

Disamping itu,penduduk kampung juga melakukan aktiviti Berzanji atau Barzanji.Mereka berzanji dalam dalam bentuk kumpulan.Berzanji ini dapat mengingatkan penduduk kepada Nabi dan dapat bersyukur dalam hidup ini.Selain itu, Kebiasaan biasanya jemaah duduk secara bersila. Bacaan Berzanji dialunkan secara bergilir seorang demi seorang sambil disahuti oleh jemaah lain dengan kalimah 'ALLAH'.²⁶Berzanji ialah suatu doa-doa, puji-pujian dan penceritaan riwayat Nabi Muhammad s.a.w. yang dilafazkan dengan suatu irama atau nada yang biasa dibacakan ketika majlis aqiqah, khatan, perkahwinan dan Maulidur Rasul. Isi berzanji menceritakan tentang kehidupan Nabi Muhammad, yang disebutkan secara berturutan mengenai salasilah keturunannya, zaman kanak-kanak, remaja, pemuda sehingga diangkat menjadi rasul. Di dalamnya juga mengisahkan sifat-sifat mulia yang dimiliki Nabi Muhammad, serta pelbagai peristiwa untuk dijadikan teladan umat manusia.²⁷

Menurut sejarah, nama Berzanji diambil dari nama pengarangnya yaitu Syekh Ja'far al-Barzanji bin Husin bin Abdul Karim. Beliau lahir di Madinah pada tahun 1690 dan meninggal dunia pada tahun 1766. Barzanji berasal dari nama sebuah tempat di Kurdistan, Barzinj. Karya tersebut sebenarnya berjudul 'Iqd al-Jawahir (Bahasa Arab, bererti kalung permata) yang disusun untuk meningkatkan rasa kecintaan kepada Nabi Muhammad saw, meskipun kini nama penulisnya yang lebih dikenali.²⁸

Manakala permainan tradisional yang sering dilakukan oleh penduduk Kampung Payang Kayu pada zaman dahulu  ialah permainan Galah Panjang.Permainan ini sering dimainkan dikalangan orang-orang tua dan orang-orang muda.Setiap petang permainan ini dilaksanakan oleh mereka.²⁹Tujuan permainan ini adalah untuk menguji kecekapan pemain berlari melepasi halangan.³⁰Galah panjang adalah sejenis permainan tradisional yang dimainkan di atas gelanggang yang dilakar di atas tanah kosong. Gelanggang yang dibuat mengandungi 2 lajur dan beberapa baris bergantung kepada bilangan pemain. Gelanggang galah panjang dibuat mengikut bilangan pemain yang bermain galah panjang. Contohnya jika pemain ada 10 orang, gelanggang yang dibuat mengandungi 4 baris. Jika bilangan pemain sebanyak lapan orang, gelanggang galah panjang mengandungi 3 baris. Permainan ini melibatkan kepakaran seorang ketua atau ibu untuk mengawal gerakan anak buah bagi pihak yang mengawal gelanggang. Manakala kecekapan dan kepantasan teruji kepada pihak yang menempuh gelanggang. Jika pihak menempuh gelanggang mempunyai kebijaksanaan menempuh gelanggang, maka mereka boleh menang dengan mudah.³¹Permainan ini mempunyai syarat-syaratnya iaitu jika penjaga gelanggang dapat menyentuh anak buah, maka anak buah akan mati atau tamat gilirannya bermain dan dikehendaki keluar gelanggang.Jika penjaga gelanggang menyentuh ketua, maka seluruh ahli penempuh akan tamat giliran dan akan bertukar giliran antara penjaga dan penempuh.

Seterusnya,permainan Gandu juga dilaksanakan oleh penduduk dahulu.Gandu dimain oleh beberapa orang dianggar antara 8-10 orang tapi ia boleh dilakukan mengikut bilangan orang yang ingin bermain.³²                                        Pada zaman dahulu permainan ini popular juga bukan hanya kampung ini sahaja malah kampung bersebelahan kampung ini juga bermain permainan ini iaitu Kampung Baong.Alat yang digunakan hanya buah gandu dan buah gandu diletakkan dalam petak yang dibuat dan disusun dalam jarak yang berbeza dan jauh.Pemain menggunakan kaki untuk menyepak buah tersebut yang berada jarak yang berlainan hingga melepasi garisan yang digariskan.Jika sepakan tidak mengenai buah gandu tersebut,giliran seterusnya untuk bermain dalam permainan tersebut.³³

               Seterusnya,permainan congkak sering dimain oleh mereka sejak dahulu lagi.Permainan ini adalah permainan tradisional yang diminati bermula kanak-kanak hinggalah org tua.Lazimnya ia menggunakan papan kayu berlubang atau lubang di atas tanah dan kebiasaannya buah congkak menggunakan biji getah atau guli.Biji getah dikutip apabila ia jatuh ke tanah daripada pokok getah.Akhirnya,sambutan permainan ini amatlah baik dan sehingga kini permainan ini masih dimainkan di dalam kampung  ini.³⁴

PERKEMBANGAN  INFRASTRUKTUR

Menurut penduduk kampung ini,keadaan kampung ini amat teruk dan banyak kesusahan yang dihadapi oleh penduduk kampung ini pada tahun 50-an ketika zaman pemerintahan British.Mereka menggunakan lorong-lorong kecil dalam hutan yang berbatu bata untuk pergi kesuatu tempat.Untuk ke suatu tempat yang dituju seperti Kampung Baong mengambil masa yang lama hingga lewat petang atau senja.Adakalanya mereka ingin ke Bandar Kuala Berang mengambil masa selama 2 hari dengan berjalan kaki.Mereka hanya berjalan kaki untuk ke sesuatu tempat kerana pada masa itu kerana kenderaan seperti motorsikal,kereta dan basikal masih tidak diperkenalkan.Namun begitu,basikal hanya wujud dalam jumlah yang sangat sedikit.Kebanyakan basikal yang digunakan oleh penduduk kampung kelihatan sangat usang.³⁵Jika pada waktu malam mereka wajib menyediakan pelita untuk menuju ke sesuatu tempat kerana lorong yang mereka lalui sangat gelap dan hanya berpadukan cahaya bulan.³⁶

                Infrastruktur rumah pada zaman dahulu begitu menyedihkan kerana kebanyakan rumah diperbuat daripada buluh. Bilangan rumah yang dianggarkan pada  zaman dahulu hanya 30 buah sahaja selepas kemerdekaan.Jarak antara rumah-rumah di kampung ini dalam keadaan jauh sebelum kemerdekaan .Rumah mereka kelihatan seperti pondok kecil.Selain itu,rumah mereka diperbuat daripada nipah dan “gelegar” diperbuat daripada buluh.³⁷“Gelegar” membawa maksud beranda  sesuatu rumah.Selain itu,dinding rumah diperbuat daripada buluh.Buluh ini tahan lama untuk membentuk rumah yang kukuh.Penduduk kampung pada zaman dahulu hanya mengunakan pelita sebagai lampu di  rumah agar di rumah tidak gelap gelita.Selepas kemerdekaan semakin hari semakin bertambah maju.

Selain itu,anak-anak penduduk Kampung Payang Kayu pada zaman dahulu belajar dalam pondok yang kecil di padang berhampiran sungai selepas kemerdekaan tercapai.Pondok ini beratapkan daun rumbia dan berdinding separuh,begitulah cerita dari orang lama kampung ini.³⁸ Mereka belajar tentang ilmu alam atau dikenali sains dan bahasa melayu. Pada ketika itu,mereka pergi kesekolah memakai baju putih dan berkain batik kerana pada waktu penduduk mengalami kemiskinan yang amat daif seperti “kais pagi makan pagi,kais petang makan petang”Bermula anggaran  pada tahun 1960,kemajuan dan kemudahan semakin bertambah dengan pembangunan sekolah yang bernama Sekolah Kebangsaan Sungai Buloh.  Sekolah ini diberi nama Sekolah Kebangsaan Sungai Buloh bersempena nama sungai yang mengalir di tepi kawasan tersebut.³⁹Anak-anak di kampung ini semakin mudah untuk belajar dengan penyediaan bahan pembelajaran yang berkesan.

             Seterusnya,selepas tahun 1957,surau atau masjid telah dibina untuk kemudahan para penduduk untuk beribadat dan dijadikan tempat menuntut ilmu serta urusan kampung.Penduduk di kampung ini beribadat tidak kira pada waktu malam dan siang.Pada setiap hari jumaat penduduk yang tergolong daripada kaum lelaki pergi ke masjid ini untuk menunaikan solat Jumaat dan ia menunjukkan perpaduan dan keteguhan pada agama mereka iaitu Islam.Disamping itu,beduk atau yang dikenali sebagai “geduk” yang dipanggil oleh penduduk kampung diletakkan di surau ini.⁴⁰Beduk adalah sejenis alat yang dikategorikan dalam Membranofon.Ia merupakan sejenis alat gendang yang besar yang dipalu dengan pemalu yang dibalut dengan getah di bahagian kepalanya untuk menghasilkan bunyi yang kuat.Permukaannya diperbuat daripada kulit lembu.⁴¹ Alat ini memaklumkan masuknya waktu sembahyang,sebagai alat perhubungan dan memberitahu apa-apa berita seperti berlakunya kematian di dalam kampung ini. Malah mereka sering mengadakan aktiviti bacaan Yasin dan  membaca Al-Quran di surau dan juga dari rumah ke rumah setiap hari jumaat.⁴²

PERKEMBANGAN  POLITIK

         Politik adalah proses dan cara membuat keputusan untuk sesuatu kumpulan. Walaupun ia biasanya digunakan bagi merujuk kepada kerajaan, tingkah laku politik juga boleh didapati di korporat, akademik, agama, dan institusi lain.⁴³Selepas pemerintahan Tunku Abdul Rahman,politik Kampung Payang Kayu tidak terlalu kuat terhadap pengaruh politik sebaliknya hanya dari segi perbezaan pendapat.Perbezaan pendapat dapat dicetuskan dan penduduk kampung dapat berpakat dan berbincang tentang pendapat atau pandangan setiap penduduk.Bahkan  persefahaman yang baik dapat diwujudkan untuk mentadbir kampung ini.Pada masa itu parti-parti politik kurang aktif.⁴⁴

Pada awal tahun 1999 ketika Mukhtar bin Mamat mentadbir kampung ini sebagai JKKK, Parti Islam Se-Malaysia(PAS) manguasai politik selama empat tahun dan selepas itu United Malayan National Organisation (UMNO) menguasai kampung itu. Menurut JKKK  Kampung Payang Kayu,Ramli bin Omar  jumlah anggota (ahli) politik sebanyak 2/3 UMNO dan 1/3 PAS di kampung ini.⁴⁵Selain itu,mereka telah merancang untuk membuat satu simbol pada anggaran  tahun 2000 yang menggambarkan sebuah tempayang.Simbol ini yang berbentuk tempayang dan dibawahnya terdapat bentuk tangan yang jelas menunjukkan perpaduan yang kukuh dan erat,kerjasama dan kemegahan Kampung Payang Kayu.⁴⁶

         Manakala  pentadbiran yang diamalkan di Kampung Payang Kayu amat teratur dan sistematik.Pentadbiran kampung ini lebih tertumpu kepada sikap kerjasama antara penduduk.Sejarah  pentadbiran dalam  jawatan  JKKK dalam  Kampung Payang Kayu bermula awal-awal pembukaan kampung ini masih diingati dan dihargai oleh penduduk kampung ini.⁴⁷

KETUA KAMPUNG PAYANG KAYU

Pengerusi JKKK	Tahun
Kamaruddin bin Abdullah	_
Mamat bin Ibrahim	_
Mohd bin Mat Zain	Zaman pemerintahan Jepun
Ab Rahman bin Abas	Zaman pemerintahan British
Tidak Dapat Dikesan	Tahun 1957-1996
Mustafa bin Ahmad	Tahun 1997
Mukhtar bin Mamat	Tahun 1998 – 1999
Haji Daud bin Taha	Tahun 2000 – 2004
Muhamad bin Ab Rahman	Tahun 2004-2012
Ramli bin Omar	Tahun 2013 hingga sekarang

KAMPUNG PAYANG KAYU DULU DAN KINI

            Pada pemerintahan Jepun,keadaan di Kampung Payang Kayu amatlah teruk dalam pelbagai perkara.Pada ketika ini jalan tar tidak wujud di kampung ini .Mereka terpaksa menggunakan lorong-lorong kecil di dalam hutan untuk ke sesuatu tempat.Lorong- lorong ini juga merbahaya kerana di hutan terdapat binatang liar yang boleh mengancam nyawa mereka.Perjalanan ke suatu tempat mengambil masa yang panjang dengan menggunakan lorong-lorong tersebut.Mereka hanya berjalan kaki untuk ke sesuatu tempat yang mereka ingin seperti ke Kampung Baong atau Kuala Berang.Namun begitu,bermula 90-an tiada lorong-lorong itu dan digantikan dengan jalan tar.Pada ketika penduduk kampung ini tidak bimbang lagi tentang keselamatan mereka.Akhirnya,mereka tidak lagi berjalan kaki untuk kemana-mana kerana pada ketika itu kemudahan kenderaan seperti basikal,motorsikal,kereta telah wujud.Majoriti pada ketika itu penduduk kampung ini menggunakan motorsikal manakala kereta segelintir sahaja kerana mereka masih tidak mampu memilikinya.Namun begitu,bermula anggaran tahun 2000 keatas dikatakan bahawa sebuah rumah memang mempunyai sebuah kereta.⁴⁸Bermula dengan perubahan ini, kehidupan lebih selesa dan maju serta pergerakan mereka ke suatu tempat lebih cepat.

            Selain itu, infrastuktur rumah Kampung Payang Kayu pada zaman dahulu amat tidak selesa untuk mereka.Majoriti penduduk ini berbangsa Melayu.Jarak antara rumah-rumah di kampung ini dalam keadaan jauh sebelum kemerdekaan .Rumah mereka kelihatan seperti pondok kecil.Selain itu,rumah mereka diperbuat daripada nipah dan “gelegar” diperbuat daripada buluh.⁴⁹Dinding rumah pada ketika dahulu hanya diperbuat daripada buluh.Namun bermula 90-an sedikit sebanyak keselesaan untuk penduduk ini dapat dikecapi dengan majoriti rumah diperbuat daripada batu-bata dan kayu.Bahkan bantuan rumah telah disediakan untuk mereka.Pada zaman dahulu bilangan hanya diangggar dalam 30 buah rumah sahaja tetapi bermula tahun 2000 keatas mencapai 112 buah rumah dengan jumlah penduduk  kampung sebanyak 560 orang.⁵⁰Faktor peningkatan jumlah rumah dan penduduk ialah penghijrahan penduduk lain ke kampung ini.

            Disamping itu,kemudahan pada ketika dahulu amatlah susah diperoleh.Pada pemerintahan Jepun dan British,mereka hanya menggunakan pelita tanah untuk menerangi rumah mereka yang gelap.Mereka juga membawa pelita kemana-mana untuk menuju ke suatu tempat apabila malam menjelang.Namun begitu,perubahan berlaku pada tahun 90-an dengan lampu-lampu dipasang setiap jalan dan sumber elektrik ada di setiap rumah penduduk.Mereka pada ketika itu dapat menjalani kehidupan dengan baik hinggalah tahun 2000 keatas.

          Setiap hari mereka ke sungai untuk mencari sumber air untuk digunakan dalam seharian seperti membasuh pakaian,dijadikan bekalan air dan sebagainya.Pada zaman Jepun dan British mereka terpaksa berulang-alik daripada kediaman mereka untuk ke sungai yang jauh.Setelah kemerdekaan, penduduk ini mendapat sumber air paip bukit.Saliran air ini sangat bersih dari bukit untuk kebaikan penduduk menggunakannya.Mereka tidak perlu lagi ke sungai .⁵¹Akhirnya,saluran paip kerajaan mula ada di kampung ini pada tahun 90-an.Impaknya mereka lebih mudah melakukan aktiviti seharian di kampung mereka.Selain itu,pada masa dahulu keadaan kampung  ini amat tidak selesa dan tidak bersih.Sampah sarap dibuang merata-rata tempat.Namun begitu,bermula tahun 2000 kebersihan kampung amat diutamakan.Gotong-royong diadakan secara beransur-ansur dan wujudya tempat pelupusan sampah.Pelupusan sampah secara berjadual dilakukan di kampung ini.⁵²

         Di samping itu,mereka melaksanakan sistem barter yang dikatakan tentang pertukaran suatu barang dengan suatu barang lain ketika zaman pemerintahan Jepun dan British.Pada tahun 70-an mereka mula berjinak-jinak untuk menceburi urusan jual beli.Mereka melaksanakan aktiviti ini dengan menjual hasil pertanian dan penternakan di Kuala Berang.Menjelang tahun 90-an ekonomi mereka semakin maju dengan jualan hasil pertanian dan penternakan di kampung sendiri dan kampung lain.Mereka telah membuka banyak kedai seperti kedai makan,kedai runcit dan sebagainya  untuk kemudahan kehidupan mereka.Harga makanan sepinggan berubah menjadi lebih daripada RM1 berbanding pada zaman dahulu yang dikatakan hanya RM0.30.Semakin hari semakin maju  keadaan ekonomi di kampung ini.⁵³

Seterusnya,pondok yang dikatakan menjadi tempat menuntut ilmu  bagi anak-anak penduduk kampung ini merupakan tempat yang penting untuk mereka.Namun keadaan pondok itu amat tidak selesa kerana beratapkan daun rumbia dan berdinding separuh dan kurangnya bahan pembelajaran di situ.Pada tahun 1960,pondok ini telah dirobohkan dan dibina sebuah sekolah iaitu Sekolah Kebangsaan Sungai Buloh.Sekolah ini banyak membantu anak-anak  penduduk kampung ini sehingga ramai yang buta huruf menjadi anak-anak yang pintar.⁵⁴Bahkan surau atau masjid selepas kemerdekaan dalam keadaan yang kecil dan teruk telah digantikan dengan masjid yang megah membangun dan sangat luas yang cukup untuk semua penduduk kampung ini beribadat dan urusan lain di masjid ini.

KESIMPULAN

            Dalam jangka masa kira-kira 52 tahun yang bermula dari awal 1948-an hingga ke tahun 2000,kita lihat Kampung Payang Kayu telah mengalami pelbagai perubahan ke arah kemajuan dan perkembangan yang luar biasa dalam pelbagai aspek.Pada ketika dahulu,penduduk kampung ini amat mementingkan seni kebudayaan dan permainan tradisional.Ini mungkin disebabkan oleh cara hidup penduduk kampung ini yang sangat kuat perpegang kepada tradisi yang telah lama ditinggalkan oleh nenek  moyang mereka.Di samping itu,mereka dapat merapatkan hubungan silaturahim sesama mereka.Semangat persaudaraan antara mereka menjadi kebanggaan dan menunjukkan perpaduan yang kukuh dalam kampung ini.Kampung ini semakin hari semakin maju dan bersih dengan peningkatan taraf dan kemudahan yang wujud bermula 90-an.

            Walaupun keadaan telah banyak berubah dengan pelbagai unsur yang begitu cepat ke dalam penduduk kampung ini,tetapi  penduduk Kampung Payang Kayu masih lagi dapat memelihara identiti awal pembukaan dan sehingga sekarang.Tidak keterlaluan jika dikatakan bahawa Kampung Payang Kayu boleh dijadikan satu contoh kepada penduduk kampung lain untuk membina satu bangsa yang bersatu di Malaysia kerana kampung ini pernah memenangi Johan dalam Pertandingan Kampung Terbaik peringkat Negeri Terengganu.

BIBLIOGRAFI

Blog  Dedaun Alam adrydaud.blogspot.com/2012/04/zebra-dove-ketitir

Deraman bin Yusof, Penduduk Kampung Payang Kayu 21700 Kuala Berang

Hatijah binti Ab.Rahman, Penduduk Kampung Payang Kayu 21700 Kuala Berang

Kajian Lapangan di Kampung Payang Kayu (LAMPIRAN)

Laman web http://www.utusan.com.my/utusan/info.asp?y=2009&dt=0526&pub= Utusan_Malaysia&sec=Timur&pg=wt_01.htm, Kampung Payang Kayu menang kampung terbaik,2009

Mohd bin Othman, Penduduk Kampung Payang Kayu 21700 Kuala Berang

Ramli bin Omar, Pengerusi JKKK Kampung Payang Kayu 21700 Kuala Berang

Laman web http://sekkebsungaibuloh.blogspot.com/2012/02/sejarah.html, Sejarah Sekolah Kebangsaan Sungai Buloh di Kampung Payang Kayu, 2/2012