Sejarah itu Indah - Kg. Bukit Kuang
KAMPUNG BUKIT
KUANG – Khalilul
Kampung
Bukit Kuang bukanlah satu nama asing di daerah Kemaman, Kampung ini bermula
pembukaannya sekitar tahun 1700 lagi apabila seorang bangsawan Pahang iaitu Che
Wan Teh membuka kawasan Kampung Bukit Kuang bersama pengikutnya kerana
melarikan diri dari huru hara yang berlaku di Pahang pada masa itu. Tapi akibat
ancaman lanun pada masa itu, Che Wan Teh membuka kampung yang jauh ke Tanjung
Geliga. Kampung Bukit Kuang ditinggalkan kosong sehinggalah tahun 1940'an dimana
datangnya penghijrah yang merupakan para
petani yang ingin tanah baharu bagi pertanian yang dikerjakan secara sara hidup
mahupun berupa perniagaan. Dahulunya sebelum 1940'an Kampung Bukit Kuang belum
lagi mempunyai penduduk, waktu itu hanyalah sekadar menempatkan satu jalan
menghubungkan Kemaman dengan daerah-daerah lain. Asal-usul nama Bukit Kuang
dikatakan diambil dari nama seekor burung yang bernama Kuang, menurut pendapat
lain, perkataan Kuang diambil sempena pohon mengkuang yang tumbuh meliar dideretan
bukit. Golongan pertama yang berhijrah ke Bukit Kuang adalah merupakan golongan
petani, pada mulanya mereka tidak menetap di Bukit Kuang, tapi sekadar datang
hanya untuk bercucuk tanam, tapi lama-kelamaan mereka membuat penempatan di
situ. Selepas dari penghijrahan golongan petani, maka mula timbul minat nelayan
untuk membina jeti-jeti hentian pendaratan ikan di Bukit Kuang. Pada tahun
1970'an berlaku sekali lagi penghijrahan beramai-beramai dari Kampung Teluk
Kuang kerana Kampung itu terpaksa ditutup bagi pembinaan perlabuhan bekalan
kemaman. Sehubungan dengan itu, kajian ini dihasilkan bagi mencari faktor
pembukaan Kampung Bukit Kuang serta perkembangannya dari beberapa aspek seperti
ekonomi.
FAKTOR-FAKTOR PEMBUKAAN KAMPUNG
BUKIT KUANG
Pembukaan
kampung Bukit Kuang dimulai dengan kehadiran seorang tokoh bangsawan yang
datang dari Pahang untuk membuka kawasan ini atas dasar melarikan diri dari
suasana huru-hara yang berlaku pada masa itu di Kuala Pahang, beliau dikenali
sebagai Che Wan Teh. Beliau berhijrah ke kampung ini sekitar tahun 1700’an dan
telah disertai keluarga dan pengikutnya. Beliau merasakan kampung ini sesuai
untuk dijadikan penempatan. Sebelum kehadiran beliau ke kampung, telah terdapat
satu suku Sakai nomad di kawasan kampung ini. Beliau menetap di sini bertahun
lamanya sehingga timbulah masalah di kampung ini yang dikatakan berpunca
daripada ketidakjadian hasil pertanian, oleh sebab itu Che Wan Teh, telah
berpindah ke satu kawasan baru yang tidak jauh dari kampung Bukit Kuang iaitu
Kampung Tanjung Geliga. Kampung ini dibiarkan kosong tanpa penghuni sehinggalah
sekitar tahun 1940’an.
Pada
tahun 1948, penduduk kampung Tebak dan Batu 16 telah membuka kembali kampung
Bukit Kuang. Mereka dikerah mengosongkan kampung asal mereka kerana pada masa
itu berlakunya keganasan pihak Komunis yang menyebabkan mereka terpaksa
berpindah ke kawasan yang lebih selamat. Mereka menyelusuri sungai akhirnya
menemui kawasan yang sesuai iaitu di Kampung Bukit Kuang. Sehubungan dengan
itu, Imam Masjid pada ketika itu yang bernama Tun Umar bin Tun Ibrahim bersama
dengan penduduk lain telah membuka perkampungan baru yang diberi nama Kampung
Bukit Kuang. Dinamai Kampung ini sebagai Bukit Kuang adalah disebabkan Burung
Kuang yang mendiami bukit itu. Pertambahan penduduk digalakkan lagi apabila
Masjid Lama di Kampung Bukit Kuang menjadi pusat penyampaian ilmu oleh seorang
tokoh Ilmuwan agama pada masa itu iaitu Tuan Guru Abdul Rahman Limbong. Ramai
penuntut ilmu telah menetap disini. Penduduk disini mula menyukai kampung Bukit
Kuang apabila tanah di kampung ini subur dan sesuai untuk pertanian seperti
padi dan sayur-sayuran.
Selain
itu, pada tahun 1948’an juga, ada tiga orang yang juga dikatakan pengasas
Kampung Bukit Kuang telah meneroka tanah bagi tujuan pertanian dan penempatan.
Mereka bertiga ialah Wan Ibrahim, Habib Noh dan Mat. Wan Ibrahim yang mula
membuka tanah berhampiran sungai untuk pertanian. Beliau berpendapat kawasan
ini sesuai untuk pertanian dan beliau bertanggungjawab mempelawa penduduk
Kampung Besut pada masa itu untuk membuka kawasan Bukit Kuang. Habib Noh pada
ketika itu merupakan seorang yang berpelajaran telah memohon untuk membuka
tanah dari kerajaan, Habib Noh telah membuka berekar-ekar tanah bertujuan pertanian dan juga petempatan. Antara pertanian
pada masa itu ialah padi, banyak sawah padi dibuka dan diusahakan. Kesannya,
ramai penduduk di luar Bukit Kuang mula berminat menetap di sini. Kesan
daripada ajakan Wan Ibrahim, maka ramai yang berminat tinggal menetap di
kampung Bukit Kuang dan ada di antara para nelayan telah membina petempatan
mereka sendiri di tebing-tebing sungai, mereka ini datangnya dari kampung
Besut. Sedikit demi sedikit masyarakat disini terus berkembang.
Seterusnya,
menurut setiausaha Jawatankuasa keselamatan dan kawalan kampung, Yip Voon
Toong, Kampung Bukit Kuang dibuka setelah pembukaan perlabuhan bekalan kemaman,
penduduk yang menetap di tapak perlabuhan dipindahkan ke Kampung Bukit Kuang,
dahulunya sebelum pembinaan perlabuhan bekalan Kemaman, di situ adanya satu
kampung yang bernama Teluk Kuang, kebanyakan penduduk disitu merupakan nelayan.
Setelah dipindahkan disini sekitar tahun 1970 mereka ada yang meneruskan
kegiatan harian mereka seperti nelayan dan bercucuk tanam. Kawasan penduduk
yang dipindahkan ini dikenali sebagai perumahan seratus. Mereka ada yang
mengusahakan tanaman padi secara meluas tapi pada tahun 1980 tanah sawah padi
terpaksa ditebus guna untuk dibina penempatan di sini.
Selain
itu, kawasan tebing-tebing sungai kampung Bukit Kuang merupakan kawasan strategi
dan berhampiran dengan laut mendorong para nelayan dari luar membina jeti-jeti
di kawasan tebing sungai. Mereka telah membuka kawasan sekitar sungai untuk
dibina petempatan. Kawasan penempatan para nelayan ini juga dikenali sebagai
Pangkalan Cicar. Kawasan ini mula menjadi tumpuan ramai nelayan dari luar untuk
membuka petempatan baru.
PERKEMBANGAN KAMPUNG BUKIT KUANG
PADA TAHUN 1700-2000
Pembukaan
Kampung Bukit Kuang seperti yang diperkatakan sebelum ini adalah dimulai oleh
Che Wan Teh dan pengikutnya yang dikatakan lari dari huru-hara di Kuala Pahang,
ini berlaku sekitar tahun 1700’an. Pada masa itu telah dibangunkan rumah-rumah
kediaman dan bukan khemah pelarian, ini bermakna Che Wan Teh pada masa itu
telah berniat tinggal di sini, akan tetapi setelah beberapa lama menetap disini
kampung ini diserang penyakit tanaman, akhirnya Che Wan Teh mengambil keputusan
untuk berpindah dari kampung ini.
Kedua,
Pada tahun 1940 kampung Bukit Kuang
dikatakan telah dibuka kembali oleh Penduduk Kampung Batu 16 yang melarikan
diri dari kampung mereka atas kerahan kerajaan kerana pada masa itu berlakunya
darurat antara Komunis. Penduduk ini membuka kawasan perkampungan di Kampung
Bukit Kuang, kerana pada masa itu kawasan ini dikatakan sesuai untuk tujuan
pertanian.
Ketiga,
pada tahun yang sama iaitu pada tahun 1940 kampung Bukit Kuang dikatakan telah
dibuka oleh oleh tiga sekawan iaitu Wan Ibrahim, Habib Noh dan Cik Mat. Mereka
bertiga bertindak memajukan perkampungan ini disamping menggalakkan penduduk
luar berpindah ke sini. Mereka membuka tanah-tanah baharu untuk dijadikan
penempatan serta tanah bercucuk tanam. Atas usaha mereka, ramai yang membuka
kawasan-kawasan baharu sebagai penempatan tidak juga sebagai tanah pertanian.
Keempat,
pada tahun 1980, Pembukaan perlabuhan bekalan kemaman atau lebih dikenali
sebagai ‘Kemaman Supply Base” (KSB) telah menyebabkan sebuah kampung persisir
pantai iaitu Kampung Teluk Kuang, terpaksa dipindahkan ke Kampung Bukit Kuang.
Bagi memenuhi keperluan penduduk yang dipindahkan itu, pihak kerajaan telah
membuka satu petempatan di Kampung Bukit Kuang yang dikenali sebagai perumahan
murah 100. Pihak kerajaan telah membina rumah-rumah bagi menggantikan rumah dan
tanah yang telah diambil bagi tujuan pembinaan perlabuhan.
Selain
itu, perkembangan kependudukan bertambah lagi apabila ada diantara nelayan dari
luar membuka penempatan mereka disini.
PERKEMBANGAN KAMPUNG BUKIT KUANG
DARI SEGI EKONOMI SEJAK TAHUN 1700- 2000
Kampung
Bukit Kuang merupakan sebuah kampung pinggir sungai pada masa dahulu iaitu
sekitar tahun 1700, pada masa itu Che Wan Teh yang merupakan ketua kampung
dikatakan telah menjalankan perdagangan antara penduduk dari luar terutamanya
dari Kuala Pahang pada masa itu kerana Che Wan Teh merupakan orang yang
dikenali di Kuala Pahang. Penduduk Kampung Bukit Kuang pada masa itu
kebanyakkan merupakan petani-petani. Kegiatan pertanian mereka pada masa itu
hanya berbentuk pertanian sara diri dan bukan bermaksud ekonomi berasaskan
pertanian. Penduduk masa itu, rata-ratanya tidak berjual beli keperluan asas
seperti padi, sayur-sayuran dan lain-lain kerana pada masa itu mereka sendiri
yang menanam padi serta sayur-sayuran. Dapat disimpulkan bahawa pada masa itu,
perkembangan dari segi ekonomi tidak menampakkan lagi.
Pada
tahun 1940, setelah berlakunya perpindahan beramai-ramai penduduk Kampung Batu
16 berlakunya perubahan ekonomi yang jelas. Di mana penduduk-penduduk yang
berpindah ini merupakan mereka yang mahir dalam bertani, menternak serta bidang
perubatan. Mereka ini telah melakukan urusan jual beli dalam kalangan mereka
pada masa itu, akan tetapi urusan antara jual beli dengan pihak luar masih lagi kurang. Ada dalam kalangan
mereka telah berusaha memperniagakan hasil ternakan, pertanian, serta perikanan
mereka ke Bandar Chukai pada masa itu. Mereka telah berusaha mengembangkan
ekonomi masing-masing ke tahap yang membantu kehidupan mereka. Pada masa itu
peluang pekerjaan masih lagi kurang. Bagi mereka yang ingin bekerja sebagai
penjawat awam dan swasta terpaksa pergi ke bandar Chukai yang merupakan pusat
utama kegiatan ekonomi daerah ini.
Sekitar tahun 1940 juga perkembangan ekonomi juga
berlaku di Kampung ini setelah tiga sekawan iaitu Wan Ibrahim, Habib Noh, Cik
Mat telah memaju dan membuka kawasan ini bagi menggalakan penduduk dari kampung
lain berpindah di sini, ekonomi pada masa itu tidaklah bergitu berkembang
tetapi pada masa itu telah berlaku sedikit perubahan dari segi perniagaan,
kalau dahulunya penduduk hanya menjual barang-barang pertanian, tapi setelah
berlaku pertambahan penduduk, telah munculnya beberapa buah kedai runcit yang
menjual pelbagai keperluan. Di samping itu penduduk pada masa itu telah menanam
padi serta nanas bagi tujuan perniagaan. Hasil ini dibawa ke pasar-pasar untuk
dijual. Hal ini telah membantu mereka mengembangkan ekonomi pada masa itu.
Peniaga runcit pada masa itu adalah mereka yang berbilang bangsa.
Ekonomi
sekitar tahun 1700 hingga 1940 tidak begitu memuaskan sehingga pada waktu
berlakunya perpindahan penduduk kampung Teluk Kuang iaitu pada tahun 1982,
dimana sebuah perlabuhan dibuka. Pembukaan perlabuhan ini telah membawa kepada
perkembangan ekonomi yang agak pesat. Pembukaan perlabuhan ini telah membawa
perubahan ekonomi penduduk apabila penduduk kampung Bukit Kuang ditawarkan
pekerjaan dalam pelbagai bidang di pelabuhan yang baharu dibuka itu. Penduduk
menikmati pelbagai manfaat setelah perlabuhan kemaman dibuka terutamanya
penduduk Kampung Bukit Kuang yang merupakan kampung yang paling hampir dengan
perlabuhan ini. Penduduk Kampung Bukit Kuang terutamanya penduduk yang
dipindahkan dari Kampung Teluk Kuang diberikan keistimewaan dengan ditawarkan
bekerja di perlabuhan Kemaman.
Selain
itu, sekitar tahun 1980 juga, sebuah kilang pemprosesan kelapa sawit telah
dibuka di Kampung Bukit Kuang, Kilang ini terletak berhampiran dengan rumah
penduduk. Pembukaan kilang membawa perkembangan ekonomi penduduk dimana apabila
kilang ini memberi pekerjaan kepada penduduk kampung Bukit Kuang. Selain itu,
pembukaan kilang ini membawa kepada perkembangan penduduk sekitar kampung Bukit
Kuang. Kilang ini terletak dikawasan yang strategik, ia berhampiran dengan
jalan yang menghubungkan daerah Kemaman dengan Kuala Terengganu. Sebagai bukti
kilang ini membuka peluang pekerjaan yang banyak kepada penduduk kampung, Kilang
ini memerlukan pekerja dalam pelbagai proses dalam bagi menghasilkan minyak
kelapa sawit yang tak ditapis sama ada proses pengasingan, pemprosesan,
pembersihan dan sebagainya sehinggalah kepada kerani pejabat.
Seterusnya,
kemajuan di perlabuhan bekalan Kemaman membawa minat pelabur tempatan dan luar
negara. Sebuah syarikat gergasi iaitu Perwaja Steel telah membuka kilangnya di
Teluk Kalung. Kilang memproses logam ini bermula pada tahun 1982. Kilang ini
merupakan kilang yang terbesar dibuka disamping sebuah kilangnya lagi di Gurun,
Kedah. Walaupun kilang ini terletak di Teluk Kalung, Kampung Bukit Kuang yang
merupakan jirannya telah menerima manfaat yang besar oleh sebab pembukaan
kampung ini. Kilang ini telah membuka ruang pekerjaan kepada penduduk di daerah
Kemaman khususnya kampung Bukit Kuang. Pembukaan kilang ini, membawa kepada
pertambahan penduduk di Kampung Bukit Kuang, para pemaju perumahan mula melihat
kepentingan pembinaan perumahan di kampung Bukit Kuang, hal ini membawa kepada
pembukaan kawasan perumahan yang diberi nama Taman Desa Darul Iman. Selain itu,
Kilang ini telah mendorong penduduk tempatan membuka kedai-kedai kopi di
sepanjang jalan menuju ke kilang terbabit. Hal ini membawa kepada peningkatan
taraf ekonomi penduduk tempatan.
Selain
itu, sekitar 1980’an juga, sebuah kilang arang telah dibuka dipersisiran sungai
kampung Bukit Kuang, kilang arang ini telah diusahakan oleh seorang usahawan
berbangsa cina. Kerja-kerja menghasilkan arang memerlukan ramai pekerja, oleh
sebab itu kilang ini telah membuka ruang kepada penduduk tempatan untuk bekerja
di kilang ini. Hal ini sekali lagi telah memberi peluang pekerjaan kepada
penduduk bagi mengubah taraf ekonomi masing-masing.
Perkembangan
Perlabuhan Pembekalan Kemaman telah membawa kepada penubuhan pelbagai syarikat
baharu yang berkaitan dengan sektor di perlabuhan seperti pengurusan kapal,
firma mekanikal kapal, serta urusan yang berkaitan. Pernubuhan
syarikat-syarikat ini juga membawa kesan kepada ekonomi penduduk sekitar
terutamanya penduduk Kampung Bukit Kuang kerana syarikat ini menawarkan
pekerjaan kepada penduduk sekitar. Berdasarkan tinjauan dan perbualan bersama
penduduk kampung, rata-ratanya, penduduk disini merupakan pekerja di perlabuhan
dan firma-firma di situ.
Setelah
perkembangan ekonomi bermula, ramai dalam pemaju perumahan mula minat dengan
Kampung Bukit Kuang, banyak perumahan baharu dibuka dan terus dimajukan.
Penduduk kampung pada masa itu tidak lagi mengambil pertanian sebagai sumber
ekonomi utama mereka, mereka lebih beralih kepada sektor kedua iaitu sektor
kilang. Kesan pembukaan perlabuhan
Kemaman membawa impak yang besar kepada ekonomi penduduk kampung, selain itu
hal ini juga membawa kepada perkembangan dalam pertambahan penduduk Bukit
Kuang. Seterusnya, perkembangan ini bukan sahaj membawa impak kepada ekonomi
tetapi juga memberi kesan kepada pertambahan infrastruktur Kampung Bukit Kuang.
Pertambahan
penduduk Kampung Bukit Kuang, membuka peluang kepada penduduk kampung Bukit
Kuang untuk berniaga, dapat dilihat setelah berlakunya pembukaan perlabuhan
kampung Bukit Kuang telah menyebabkan ramai daripada penduduk kampung Bukit
Kuang telah menceburi bidang perniagaan dari perniagaan yang kecil sehinggalah
yang besar. Contoh perniagaan yang diceburi oleh penduduk kampung ialah
perniagaan kedai makan, kedai runcit, kedai barangan hardware. Mereka lebih
tertumpu kepada perniagaan
Kesimpulannya,
Kampung Bukit Kuang telah menerima faedah yang banyak selepas pembukaan
perlabuhan kampung Bukit Kuang. Perlabuhan kemaman telah memberi sumbangan yang
besar kepada pertumbuhan ekonomi kampung ini sehinggalah sekarang. Kegiatan
ekonomi berasaskan pertanian semakin hari semakin berkurang, walaupun pada masa
pembukaan kampung Bukit Kuang, pertanian merupakan sumber ekonomi utama
penduduk kampung. Walaupun begitu, pertanian juga tetap menjadi sumber ekonomi
penduduk.
KEMUDAHAN INFRASTRUKTUR DI
KAMPUNG BUKIT KUANG
Setelah
berkembangnya ekonomi kampung Bukit Kuang, maka banyaklah perubahan dalam
infrastruktur. Pelbagai kemudahan telah disediakan bagi memudahkan kegiatan
ekonomi penduduk. Kemudahan ini telah memudahkan urusan seharian penduduk
kampung Bukit Kuang. Pelbagai kemudahan telah disediakan, antaranya;
Jalan
raya adalah merupakan keperluan yang amat diperlukan selepas berlakunya perkembangan
ekonomi, dimana jalan raya yang diturap memudahkan lagi urusan pengangkutan di
perlabuhan, selain itu jalan raya juga berfungsi menghubungkan penduduk kampung
Bukit Kuang dengan daerah-daerah lain.
Jambatan
yang menghubungi antara kampung Bukit Kuang dengan Bandar Chukai telah dibina
bagi memudahkan urusan seharian penduduk. Jambatan ini dibina bagi menggantikan
perkhidmatan feri pengangkut yang dahulunya digunakan sebagai pengangkutan
utama untuk ke Bandar Chukai. Jambatan ini mula dibina sekitar tahun 1980’an
lagi.
Sekolah
telah mula dibina selepas beberapa tahun penduduk kampung Teluk Kuang
dipindahkan di kampung Bukit Kuang atas sebab sebuah perlabuhan ingin dibuka.
Sekolah yang dibina adalah dari jenis sekolah rendah kebangsaan sahaja. Sekolah
ini telah memudahkan penduduk di sini mendapatkan pendidikan awal. Selain itu,
sebuah pusat asuhan kanak-kanak Islam telah dibuka sekitar tahun 1990’an bagi
mendidik penduduk di sini yang kebanyakannya merupakan penduduk yang beragama
Islam.
Masjid
yang mula-mula dibina di kampung Bukit Kuang adalah sebuah masjid yang telah
dipindah dari kampung Batu 16 yang penduduknya terpaksa dipindahkan ke kampung
ini. Masjid ini telah menjadi pusat aktiviti masyarakat pada masa itu. Setelah
berlakunya pertumbuhan penduduk yang padat pada masa itu menyebabkan berlaku
kebanjiran penduduk yang menyebabkan sebuah masjid baharu perlu dibuka kerana
masjid lama tidak dapat menampung kepadatan jemaah. Akhirnya sebuah lagi masjid
dibuka bagi mengganti masjid lama.
TOKOH KAMPUNG BUKIT KUANG : SARJAN
IDRIS BIN HUSSIEN.
Kampung
Bukit Kuang dibuka dan dimajukan oleh mereka yang berwibawa, antara mereka ini
salah satunya adalah Sarjan Idris Bin Hussien. Nama beliau mungkin tidak
dikenali oleh generasi baharu yang berpindah ke kampung Bukit Kuang. Secara
ringkasnya beliau dilahirkan di sebuah kampung di Rembau. Beliau dibesarkan
dalam keluarga Minangkabau yang sangat mementingkan disiplin dan hidup
berdikari. Beliau amat mencintai pengalaman, oleh itu sejak bergelar remaja
beliau telah merantau jauh ke singapura untuk bekerja, pekerjaan pertama beliau
adalah menjadi seorang buruh. Setelah lama beliau menjadi buruh, beliau telah
terpilih untuk menjadi seorang anggota polis hutan pada masa itu. Pengalaman
dan kebolehan beliau dalam menjadi seorang anggota polis menyebabkan beliau
telah menyandang pangkat Sarjan.
Setelah
lama menjadi seorang anggota polis, akhirnya beliau telah bersara dari
jawatannya, semasa bertugas beliau telah merantau jauh ke semenanjung Malaysia
serta Sabah dan Sarawak. Akhirnya beliau telah berkahwin dengan seorang anak
watan terengganu iaitu Puteh Bin Ibrahim yang merupakan salah seorang penduduk
kampung Bukit Kuang. Walaupun telah berkahwin, Sarjan Idris masih lagi komited
dengan kerjanya sehinggalah beliau bersara.
Semasa
hari-hari persaraan beliau, beliau telah berpindah ke Kampung Bukit Kuang
bersama isteri beliau. Kebetulan pada masa itu, sanak saudara isteri beliau
telah lama menetap di Kampung Bukit Kuang , ditambah lagi isteri beliau
merupakan anak kepada pengasas kampung Bukit Kuang. Hubungan beliau dengan
pengasas Bukit Kuang amat rapat, tetapi tidak lama kemudian pengasas kampung
Bukit Kuang yang bernama Wan Ibrahim telah meninggal dunia tidak lama setelah
beliau berpindah ke sini.
Setelah
lama menetap di kampung Bukit Kuang, Sarjan Idris telah menyedari betapa
pentingnya kemajuan kepada kampung Bukit Kuang. Setelah melihat kampung lain
sudah membangun, beliau terbuka hati untuk berusaha memajukan kampung Bukit
Kuang. Usaha beliau yang pertama adalah dengan memohon kepada pihak berkuasa
untuk menyegerakan pemasangan bekalan elektrik dan air ke Kampung Bukit Kuang.
Pada pandangan beliau, bekalan asas ini amat diperlukan.
Selain
itu, beliau telah berusaha meneruskan usaha mentuanya iaitu Wan Ibrahim membantu
penduduk membuka tanah-tanah baharu bagi penempatan dan pertanian. Beliau
membantu penduduk kampung Bukit Kuang mendapatkan kelulusan tanah. Pekerjaan
beliau selepas bersara adalah menjadi seorang petani, begitulah beliau
menghabis usianya. Atas kemahiran beliau bertani dan sistem pertanian beliau
adalah baik, akhirnya beliau telah menjadi ikutan kepada penduduk yang bertani
mengikuti cara beliau bertani. Selain itu, Sarjan Idris telah melontarkan idea
tentang bagaimana rumah-rumah penduduk disusun.
Seterusnya,
beliau merupakan orang yang bertanggungjawab dalam pembinaan jambatan Bukit
Kuang. Beliau adalah salah seorang yang berusaha dalam hal ini. Oleh sebab itu
beliau telah dikenali penduduk kampung pada masa itu. Jasa beliau ini, telah
dilupakan generasi masa hadapan.
Kesimpulannya,
beliau adalah merupakan anatara mereka yang bertanggungjawab dalam memajukan
kampung Bukit Kuang. Walaupun jasa beliau adalah besar akan tetapi ramai lagi
mereka-mereka yang masih belum mengenali beliau. Kajian ini bertujuan
menjadikan jasa beliau kepada kampung ini ke dalam sebuah latihan ilmiah.
Jasa-jasa yang beliau berikan kampung ini melangkaui pelbagai perkara.
PENUTUP
Kampung Bukit Kuang adalah dibuka
oleh orang yang berjiwa besar dan berani untuk membuat perubahan. Penyelidikan
tentang kampung ini dijalankan atas kesedaran betapa pentingnya sejarah Kampung
Bukit Kuang dibukukan. Penyelidikan terhadap kampung Bukit Kuang memberi
pelbagai manfaat kepada diri sendiri, masyarakat, dan juga termasuk negara. Kampung
Bukit Kuang dibuka atas beberapa aspek, antaranya kerana perpindahan penduduk,
kemajuan kampung, pembukaan perlabuhan. Kehidupan manusia di dunia ini bermula
dari sebuah sekelompok manusia terdiri dari beberapa keluarga yang akhirnya
berkembang menjadi sebuah perkampungan.
Kadang-kadang ia ditempatkan di
satu-satu tempat oleh kumpulan tertentu menjadi satu perkampungan dengan
kehidupan yang tersusun. Demikianlah dengan perkampungan yang telah
dibincangkan di atas, sehingga ia membentuk sebuah kuantiti yang besar dan
berkembang adalah hasil usaha pihak kerajaan yang berusaha memberikan kehidupan
yang lebih baik untuk rakyat mereka. Sejarah awalnya perlu di terokai dan di
tulis untuk menjadi pencerahan untuk
generasi akan datang agar mereka sedar bahawa sebuah kehidupan yang segar dan
berjaya hari ini sebenarnya dirintis dan diterokai oleh generasi terdahulu
dengan jerit perih dan kepayahan. Sewajarnya usaha generasi terdahulu perlu
disedari, dipelihara dan dimajukan agar ia tidak hilang dan tergadai kerana
kesilapan kita generasi terkemudian
Komentar
Posting Komentar